Larimar jest bardzo rzadką i wartościową odmianą pektolitu. Występuje wyłącznie na Karaibach, w Republice Dominikany. Pierwotnie odkryty został w zachodnio-południowym regionie górskim, oddalonym od Morza Karaibskiego o zaledwie kilka kilometrów. Nazwa larimaru nawiązuje do Larissy, córki jubilera zachwyconego urodą tego kamienia oraz hiszpańskojęzycznego określenia morza, czyli „mar”.
Jak i gdzie powstał larimar?
Pektolity występują w wielu lokacjach. Jednak tworzący larimar kamień charakteryzuje się unikatową błękitną barwą, która jest rezultatem substytucji miedzi na wapń. W okresie Miocenu skały wulkaniczne, andesyty i bazalty, wybuchały z wapieni na południowym wybrzeżu wyspy. W skałach tych znajdowały się puste przestrzenie, które później wypełniały różnorodne minerały, w tym niebieski pektolit. Proces ten uznawany jest za wtórne zjawisko przepływów wulkanicznych. W wyniku erozji skał, wypełnienia z pektolitów rozniesione zostały po okolicznych zboczach, zalewach oraz plażach żwirowych.
Jakie ma larimar właściwości?
Podobnie jak inne odmiany pektolitu, kształtujący larimar kamień tworzy kryształy o przekroju słupkowym, igiełkowym i pręcikowym, nierzadko w formie zbliźniaczeń. Jego głównymi składnikami są wodziany krzemianu wapnia oraz sodu. Larimar spotykany jest w zbitych, groniastych, włóknistych i nerkowatych skupieniach, zazwyczaj o promienistej budowie. Jego znakiem rozpoznawczym jest przede wszystkim piękna barwa. Budujący larimar kamień posiada błękitny, przełamywany bielą i odcieniami granatu kolor.
Jakie zastosowanie ma larimar?
Larimar jest pożądanym kamieniem kolekcjonerskim, a także doskonale nadaje się do wytwarzania biżuterii. Jest bardzo ceniony w jubilerstwie, gdzie często nadaje mu się formę kaboszonów i wykonuje szlifowanie fasetkowe. Jest nieodłącznym elementem folkloru dominikańskiego i uważa się go za kamień rozwijający duchowo. W medycynie niekonwencjonalnej służy do harmonizacji pracy jelit i żołądka, a także pozytywnie wpływa na układ kostny i nerwowy.
